Η Ενεργειακή Κρίση στη Γερμανία
Η διακοπή του ρωσικού φυσικού αερίου μέσω Ουκρανίας την 1η Ιανουαρίου 2025, μετά τη λήξη της συμφωνίας διαμετακόμισης, έπληξε σκληρά τη Γερμανία. Σύμφωνα με το Bloomberg, η γερμανική βιομηχανία, που εξαρτιόταν επί δεκαετίες από το φθηνό ρωσικό αέριο, αντιμετωπίζει «ηλεκτροσόκ» από την εκτόξευση των τιμών. Ενεργοβόρες επιχειρήσεις, όπως τα χημικά πάρκα Leuna, καλούν για επιστροφή στις ροές από τη Ρωσία, με τον διευθυντή Κρίστοφ Γκίντερ να δηλώνει: «Η ειρήνη και το ρωσικό αέριο είναι η λογική συνέπεια».
Πιέσεις στον Friedrich Merz
Ο Friedrich Merz, ηγετική φιγούρα του CDU και διάδοχος του Olaf Scholz, δέχεται πιέσεις από το κόμμα του για αλλαγή στάσης. Ο Michael Kretschmer, υψηλόβαθμο στέλεχος του CDU, χαρακτήρισε τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας «ξεπερασμένες», υποστηρίζοντας ότι βλάπτουν περισσότερο την ΕΕ παρά τη Μόσχα. Οι Financial Times αναφέρουν ότι η στάση αυτή κερδίζει έδαφος, ιδιαίτερα στην ανατολική Γερμανία, όπου η βιομηχανία πλήττεται περισσότερο. Ωστόσο, οι Πράσινοι κατηγορούν τον Merz ότι αφήνει χώρο στους «φίλους του Putin» στο κόμμα του.
Ο Ρόλος του Τραμπ και η Γεωπολιτική Στροφή
Η πίεση του Ντόναλντ Τραμπ για ειρήνη στην Ουκρανία ενισχύει αυτή την τάση. Με τις ΗΠΑ να προωθούν διαπραγματεύσεις, η Γερμανία βλέπει ευκαιρία να επαναφέρει το ρωσικό αέριο, είτε μέσω του Nord Stream (που παραμένει εν μέρει λειτουργικός) είτε μέσω άλλων οδών. Αναλυτές εκτιμούν ότι μια τέτοια κίνηση θα μειώσει τις τιμές του LNG, που σήμερα επιβαρύνει την ευρωπαϊκή οικονομία, αν και η πλήρης αποκατάσταση των ροών παραμένει πολιτικά ευαίσθητη.
Οι Αντιδράσεις και οι Κίνδυνοι
Η πρόταση για επαναπροσέγγιση με τη Ρωσία προκαλεί διχασμό. Οι Πράσινοι και τμήμα του SPD επιμένουν ότι η απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο είναι ζήτημα εθνικής ασφάλειας. Από την άλλη, η βιομηχανία και οι πολίτες, που αντιμετωπίζουν υψηλούς λογαριασμούς ενέργειας, βλέπουν τη λύση στη Μόσχα. Το Politico σημειώνει ότι η ΕΕ ξόδεψε 200 δισ. ευρώ για ρωσική ενέργεια από το 2022, αποδεικνύοντας ότι οι κυρώσεις δεν έπληξαν τη Ρωσία όσο αναμενόταν.
Συμπέρασμα
Η Γερμανία φαίνεται να παραδέχεται ότι η στρατηγική απομόνωσης της Ρωσίας δεν απέδωσε. Η πίεση στον Merz για αναθέρμανση των σχέσεων με τον Putin αντικατοπτρίζει την ανάγκη για φθηνή ενέργεια, αλλά και τη γεωπολιτική πραγματικότητα του 2025. Θα καταφέρει η ΕΕ να ισορροπήσει ανάμεσα στην ασφάλεια και την οικονομία, ή θα δούμε μια ιστορική στροφή προς τη Ρωσία;